güneş kuzeyde batmıyor be bülend abi
bilindik geleneksel heyecanımızı yine yaşamış bulunduk; mısır patlağı ve cips eşliğindeki ortamımız eurovisionda ara ara gösterilen sevinç yumağı evlerle de kapışırdı hani. bol göbek ve mayışma artı puan getirirdi belki(not: bende yok tabi göbek: )bir ara 4-5 inci sıralarda dolaşırken ve bütün tivelf pointslerin hans diyarına gitmesinin üzüntüsüne gark olmuşken "ee biz de kazanmış sayılmadık mı?" uğultusuyla kaybolan heyecanımızı geri kazandık. sonlara doğru 2.liği de almamızla tam bir türk gecesi(heyecan lazım da biraz) oldu sanırım.
bütün şarkıların tamamını dinleme fırsatım olmadı ama, 2 tur olarak melodilerini dinleme şansım oldu. favorilerim türkiye, almanya ve ermenistandı; ki ilk iki tercih isabetli olsa da ermenistan bir hayli geride kaldı.
geceyi benim için en güzel ve pek tabi geleneksel kılan unsur ise bülend abimiz: puanlamalar boyunca azerbaycanla paslaşmamızı görmezden gelip, puanları birbirine veren komşu ülkelere sinirlenme huyu bildiğimiz gibi; lakin o kadar çok ülkenin o kadar komşununu bilebilmek? önünde atlasla sunmuyorsa adam değilim. ek olarak bu akşam almanyanın birincilik için sevinmesine "fener gibi olmasın" giydirmesi süper oldu. sevinme anı capsi de huzurlarınızda tabi!!
tabi ben en çok güzel ve yalnız ülke belarusa üzüldüm. son anda sondan ikinciliğe yükseldiler gerçi, bir nebze heyecan yaratmış mıdır halkta:) bir an kendi heyecanımızdan sıyrılıp onların acılarına ortak olasım geldi. neyseki uzun sürmedi.
bu arada bülend abi isveçte hava hala biraz aydınlık mı ne? eheh.
Yorumlar