Big Bekowski

zor haftalardan geçmenin verdiği hüzün ve belirsizlikten çıkmak için bazen kendime farklı yöntemler deniyorum ama sanırım en bilindik yöntem yine bir müzik ve şarkıya anlam yükleyerek tekrar sonuca doğru hareket etme durumu. insanın adım attığında adımının yoldan kaymasına sebep olabilecek düşünceler yüzünde asık bir harita oluşmasına , gözlerinin kısılmasına, saçının dağınıklığına önem vermemesine , uyandıktan saatlerce sonra bile gözündeki çapaklarının bile hala yerinde olmasına sebep olabilir kanımca. işte bu karanlık adımlamalarda bir şarkıya ve sözlerine bakıp bakıp iç geçirme durumunu yaşıyorum... şarkı adı ahtapotlar ve sahibi zakkum denilen bir grubumuz işte. sözler aslında bir canandan olan ayrılığı ifade etse de benim şarkıda kişiye veya aşka değil çoğul olarak sevdiklerime yüklediğim anlamlar ve sonucunda doğan gözyaşı ve melankoli var. sonuça bir insanın ne anlattığını ölçmek için karşısındakinin ne anladığına bakmak gerek diye bir genelleme de mevcut dünyamızda zaten. ben

bu aralar dekanın biri çıkıp tecavüz edilir birilerine dekolte giymiş falan filan diye konuşurken nedense aklıma bir şarkı geldi. kendisine armağan etmek istedim fütursuzca. aslında tam sözleri olsa daha iyi olur ama buradan da kıssadan hisse çıkar mutlaka. adam daha 12.yüzyılda söylemiş bunları ama yüzyıllar geçtikçe zihinsel olarak geri gitme düsturundan arada böyle sızıntılar olabilir tabii. ne diyor şarkının asıl teması; haydar,haydar günah benim kime ne ? bir adet luxus coveri ile buyrun efendim;

kırmızı giy kalbini sev,yeşil kırmızı giy kanseri sev...uzun zaman sonra yazacağım yazının daha keyifli olacağını isterdim ama nafile.Atatürk stadında sahadan bu gece hüzünle ayrılan biz olduk.Yarın sevgililer günü yeşil kırmızı sevda yine hüzünlü olacak...canın sağolsun

uzun zaman sonra dönüş sinyalimin bu resimle olacağını nasıl bilebilirdim. 1 değil 5 gol atsan da orda kal!