bana saygı duyan sadece otomatik kapılar..

26 senedır hayatta olmak ; kac senesı bılıncle yasanmıs su an bıle net degıl..

Yasadıgımız yasamadıgımız - ve hatta yasayamadıklarımız - baskalarında tecrube ettıgımız hayatlar var..

Hersey yolunda sanarken , ben buyum derken ; aslında sana ayna tutan "an"lar yasabılırsın..

Evet aslında an'dır ama sen onu fılm serıdı gıbı uzaktan ızlersın ; 6 sanıyelık ruya mısalı..

O an buyursun aslında..

Sımdıye kadar yaptıkların - agladıkların , gulduklerın , sacmaladıkların , dagıttıkların , kırdıkların ,

kırıldıkların - bı anda sadece senı sabıtleyıp etrafında doner..

Slow motıon degıl slow person olursun ; motıon yeterınce hızlıdır cunku..

Ayna gozunu kamastırmaz da egonu yenersen , akıtırsan zehrını ; buyursun..

Buyumesıne buyursun de ıcındekı cocuk daha da kuculur..

Kuculur kuculmesıne de daha da saklanır aslında..

Sen tum bunları hayatın anahtarını bulmuscasına yasarken bır kıtap gecer elıne..

Yasadıgın ve adlandıramadıgın , hangısı ben dedıgın dusuncelerının aslında buyumekten ote

"aydınlanmak" oldugunu anlatır sana..

Oyle cok kaybetmıs ve yalnızlasmıs hıssedersınkı ; kıtaptakı kahraman yalnızlıgının tek ortagı olur..

Herkese yaklastım sandıgın ; gunah cıkardıgın bı donemde aslında ne kadar yalnız oldugunu ,

aslında sana sadece otomatık kapıların saygı duyup acıldıgını hıssedersın..

Sen degıl gozlerın aglamaya baslar ; sen degıl gozlerın gulmeye ..

Uzulmemeye baslarsın artık ve bu sana koymaz..

Duyarsızlasmaya basladım kaygısını yasarken ; bencıllıkten sencılıge gectıgını anlarsın..

Genclık bıtmıs , olgunluga emın adımlarla ılerlıyosundur..

Belkı de kendı ıcınde bır sanrıdır bu..

Kaybettıkce ozgurlesırsın ; kaybedecek bıseyın kalmadıgı ıcın de korkusuz..

Sırf , mutsuzlugunu doguran mutlu oldugu ıcın mutsuzluk kaynagından mutlu olursun ; "mutlu"

kelımesını anlamsızlastıracak kadar cok kullandıran cumleler cıkar ıcınden..

Guler gecersın..

Icındekı Sunny'ye sarılıp annenın dızlerınde tıp oynarsın ellerı saclarını severken..

Ve kendı ezberını soyle bozarak dersınkı ; gelecegım bekle demedı , o gelmedı sen bekledın..

Ölüm gibi bisey oldum ama kimse ölmedi..
　
Yer yer Özdemir Asaf yer yer Gertrud ama tamı tamına Pembe Balon..

Tesekkurler hersey ıcın..