mi se stozi za nana
hiç üşenmeden hazırlardı ekmekleri,sıkılmadan beklerdi yorulup eve giriş saatlerimizi.izmir de göçmen evlerinin karakteristik özelliği evlerin bodrum katının olması.işte nana'm da bodrum un kraliçesiydi çünkü o bodrumlar eski eşya saklama odası değil mutfak ve memleket işi böreklerin yapıldığı yerdi.trt1 tekel olduğu günlerde pazar günleri saat :12:00 da klasik müzik saatlerinde eve elinde tepsiyle gelir komat,matiji,maznica(göçmen börekleri) eşliğinde klasik müzik dinlerdik(yerellik ve evrensellik kavramı istemsizce o zaman sanırım bünyeye gark oldu:) ) bayramlardan önceki günlerde valangi(sadece bayramlarda yapılan bi börek) yapılırken başına çöker koreli(valangi olmadan önceki börek hali) yemek için sıraya girerdim koreli,beyaz peynir,ayran(o zaman kutsal üçlemesi)la dünyanın en doymuş çocuğu olurdum.bayram günü de nana nın sarajli(saraylı) tatlısına doyamazdım.sadece bayrama özel bu menü ben büyüdükçe,nana yaşlandıkça son buldu...
Türkiye ye gelişlerinden kısa bi zaman sonra geçirdiği kaza sonrası bi ayağı aksamaya başlamış.ama neşesine hiç engel olmamıştı. sarımsaklı da babayla balkonda otorup denizden gelişimizi beklerdi,yanık halimizi görür söylenirdi:) bizden fazla onun canı yanardı yanık tenimizi görünce arada başında beyaz şamlijası(yemeni sanırım türkçesi) kumsala gelir denizde açılmayalım,güneşte kavrulmayalım diye jandarmalık yapardı. şu an bunları yazarken yine o zamanlar gidip-geliyorum ördüğü patik şişlerini,gözlüğün altından bakıp yaramazlık yaptığımda ''o dete kete is tepa''(evlat dövecem seni) deyişini duyar gibi oluyorum. akordeonu ilk aldığım zamanlarda benimle şarkı söylerken nasıl yapardı bilmem ama küçük kız çocuğu gibi ses çıkarırdı.yaz yaz bitmez bu anılar :) özledim seni nana ölüm ü sana da yakıştıramadım,daha çok pesni(türkü) söyleyecektik seninle...daha da yazılacak çok şey var ama üyeler müsade etmiyor.bilmem bulunduğun yerden beni duyabiliyo musun ama kimse senin gibi majkino nanino demiyo be nana :(
musoski
Türkiye ye gelişlerinden kısa bi zaman sonra geçirdiği kaza sonrası bi ayağı aksamaya başlamış.ama neşesine hiç engel olmamıştı. sarımsaklı da babayla balkonda otorup denizden gelişimizi beklerdi,yanık halimizi görür söylenirdi:) bizden fazla onun canı yanardı yanık tenimizi görünce arada başında beyaz şamlijası(yemeni sanırım türkçesi) kumsala gelir denizde açılmayalım,güneşte kavrulmayalım diye jandarmalık yapardı. şu an bunları yazarken yine o zamanlar gidip-geliyorum ördüğü patik şişlerini,gözlüğün altından bakıp yaramazlık yaptığımda ''o dete kete is tepa''(evlat dövecem seni) deyişini duyar gibi oluyorum. akordeonu ilk aldığım zamanlarda benimle şarkı söylerken nasıl yapardı bilmem ama küçük kız çocuğu gibi ses çıkarırdı.yaz yaz bitmez bu anılar :) özledim seni nana ölüm ü sana da yakıştıramadım,daha çok pesni(türkü) söyleyecektik seninle...daha da yazılacak çok şey var ama üyeler müsade etmiyor.bilmem bulunduğun yerden beni duyabiliyo musun ama kimse senin gibi majkino nanino demiyo be nana :(
musoski
Yorumlar