kalpler varolsun
son yıllarda söylenmiş ve “akıllı davranmak, mantıklı hareket etmek” şeklinde özetlenebilecek bütün sözleri üst üste koyup düşündüğümde şunu farkediyorum:
tek şansımız var bizim, dibine kadar duygusal olmak!
bir çarşamba akşamı..
uzun bir süredir gidemediğim semalara büyük bir özlemle, görülmemiş bir azimle fırsat yaratarak gitmeyi başardım sonunda. sadece melodisi yüzünden dillere pelesenk olduğu belli ikinci video bazıları tarafından fazla ciddiye alınmış, daha doğrusu sadece düne bakarak yorumlama yanlışında bulunmuş, ayıplanmış:) nesse, benim en çok moralimi bozan ise hemen arka tarafımdaki onlarca mustafa denizlinin varlığı. 3. dakikadan itibaren başta öpüpte başlarına koymaları gereken emekçi topçumuz ekrem olmak üzere, sırasıyla bütün takıma giydirip durdular, 5 dakika olsun rahat maç izleme, dünyanın en melodik ortamlarından birinde o ezgiye kendimi bırakmama engel oldular. ne hocaymış be hepsi, ömrümden ömür yediler bir maçta böğüre böğüre arkadan yaptıkları bağırışlarla. holoskonun soyağacını 90 dakikada çıkarıpta attığı gole şahsen sevinemem ben. tamam hepimizde alkol var biraz, maç öncesi köyiçinde takılmak hepimizin en büyük zevklerinden. ama ağzınızla içemiyorsunuz bırakın şu mereti maça gelmeden
Yorumlar