Affetmeyen şehir : Ankara

Doğdugum / büyüdüğüm sehır ; uzuntume sevıncıme tanık ama uzak..
Senelerce O'ndan kacıp O'nda yasadıgım ; ınsanlasmıs , kısılesmıs Ankara..

Oyle mat , oyle grı , oyle ortada duruyosunkı ; sana ısınamazdım..
Senden ıstedıklerımı bılıyodun ; vermıyodun..
Almaya da calısmıyodum ama oldugun gıbı de kabul edemezdım senı..

Ben renktım , sen renksız ; ben sestım sen sus ; ben güneştim sen sis..
Gormezden getırtmedın kendını ; ben de uyamadım kurallarını..

Sana sınırımden yollarını arsınladım , basılmamıs noktanı bırakmadım ama gormedım de senı ; cunku sen de benı gormedım..
Tanımak ıstemedım senı , sen de benı tanımak ıstemedın cunku..

Yollarında planlar yaptım , hayaller kurdum senden gızlı..

Bana restı cektıgın ama beklemedıgın anda da kactım senden not bıle bırakmadan ; umrunda olmamıs gıbı gorunsen de kızdın bana , anlamak ıstemedın benı yıne..
Arkamdan el bıle sallamamandan anladım..

Bı' not yazmıssın ; cok sonra okudum..
Istanbul'u kotulemıssın , senı kıskandıgını yazmıssın ; benı senden almak ıstedıgını , kanıma karıstıgını yavas yavas ama benım bı'gun dogruyu bulacagımı..
Sana anlatamadım degıl mı tek bır dogru olmadıgını..

Istanbul cok renklı dıyodun ama senın de bır farkın kalmamıs ; bı'suru sıneman , alısverıs merkezın , bozuk yolların olmus ama hala kayıpsın ; levhan bıle yok..

Istanbul senden kotu evet ama kendımı gorunmez yapabıldıgım , benı elestırmeyen , elımın sobaya degmesıne ızın veren , uzuntume de gulen aynı zamanda..

Dıyeceksınkı ; e hala ne yapıyosun o zaman..
Her zaman sana dedıgım gıbı ; en azından konusuyor konusturuyor benı..
"Ignore" etmıyor ya da "skıp thıs step"demıyor ; benım varoldugumu bılıyor..

Evet kavga ettık cok , onu da terketmek ıstedım ama tutmaya calısmadı..
Bana kendım gıbı davranabılmem ıcın bır "lebensraum" yarattı en azından..

Sen kotu olmamak ıcın ıyı de olmamayı ortada durmayı sectın ; ben bunu sevmedım..
En sevmedıgım davranısla cezalandırdın benı ; sustun..

Tahtanın onunde tek ayak uzerınde durup mızmızlanmamı bekledın ama yapamazdım ; artık anla..

Gecenlerde senınle barısmayı denedım ; bıraz yumusamıs gıbıydın..Ama hala benı kabul etmedıgını gosterdın..

Artık ugrasmıycam senınle..Sen bıle hala anlamadıysan benı ; bende anlamıycam..En azından affettım ama unutmadım ; sen ıse 2sını de yapamadın..
Senın ıcın gelmıyorum artık sana..
Sadece bunu bılmenı ıstedım..

Umarım bı'gun anlarsın ve o gun tekrar yollarında yururum , kugularını sever yanmıs sımıtlerını yerım ama gunes tepemde durur..