Yurdumun Bendeki İmgesi
Okuduğum çok az şey(Savaş ve Kadın oyununda) ne hissediyorum yada daha doğru bir tanımlamayla hissetmiştime aşağıdaki yazı kadar cuk oturmuştur.Oyunu Şehir Tiyatrolarında izleme şansım olmadı,ben Şehir Tiyatroları'ndan çok önce Ajtenka'mın tezinde izlemiştim.Hatta oyunun bi' yerinde ''naşe novu kuçu sunce grije aaaa veçe mjeseçina'' şeklinde replikle dahil olmuştum.Söylemesi ayıp sahne tozu yutmuşluğumda vardır hani :-)
Yurdumun bendeki imgesi, suratında şaşkın bir ifadeyle hançerini pantolonuna silip, kılıfına sokan sarhoş bir asker. Sonrada gırtlağını kestiği adamın cesedinin üstüne tükürür.
Yurdumun bendeki imgesi sıra sıra dizilmiş mğltecilerin arasından ayrılıp dinlenmek isteyen yaşlı bir adam. Çimenlerin arasında bir mayın gizlidir.
Yurdum, ölü oğlunun üniformasında bir düğme eksik olduğunu fark eden bir anne gibi.
Yurdum, üçyüzkırkaltı gün önce ölmüş olan yedi yaşındaki kızı için hergün bebek yapan bir baba gibi.
Yurdum; konyak, rakı, şarap, viski ve daha ne bulursa karıştırıp içen asker gibi: buna fighting coctail diyorlar. Kafaya diktiği gibi kendini siperlere atıyor.
Yurdum, yaklaşan çatışmalardan kaçmak zorunda kalıp evini terk etmeden önce eşeğini öpen nine gibi.
Yurdum, köyüne giren askerlere bakıp '' siz bizimkiler misiniz?'' diye soran yaşlı köylü gibi.
Yurdum, Müslüman mezarlığı bulunmayan Macar köyünde ölen Müslüman bir mülteci gibi. Kimse onu ne yapacağını bilemez. Müslümanların nasıl gömüldüğünü bilmezlerki...
Yurdumun imgesi en çok kullanılan küfür gibi: Anasını, avradını, dinini, imanını...
Yurdum, Vukovar da adı değiştirilen cadde gibi : YANIK TANKLAR BULVARI
Yurdum, Sarajevo nun her köşesinde gördüğümüz yazılar: PAZİ SNAJPER. Yine Sarajevo dan bir şey; Kızılhaç ın verdiği çorba işte yurdumun tadıda bu.
Yurdumun daha keskin hatlı bir imgesi de; henüz yakıp yıktıkları evin damının tüten harabelerine işeyen üç asker. Yada bir kapının üstüne kırmızı boyayla ''BURASI SIRBİSTAN'' yazan başka bir asker. İki hafta sonra bu yazının üzerine yeni bir yazı gelecektir '' BURASI HIRVATİSTAN''.
İşte benim yurdum; şaka yapmayı seven onsekiz yaşındaki bir askerin boynuna yaptırdığı, hazır çorba paketlerini anımsatan bir dövme: BURADAN KESİNİZ. Yada Sarajevo daki bir ağacın üstünedeki yazı'' HELLO! I M STİLL A LİVE''Yada Mostar bir yandan Sırplar diğer taraftan Hırvatlar tarafından kuşatılmışken Yalan Rüzgarı nı kaçırmamaya çalışan Mostarlılar...İşte benim yurdum...
Böyle işte benim yurdum. Keskin nişancı olmaya hevesli Karlova lı gence günde üç kurşundan fazla verilmez.Yada köyüne Çetnikler, Ustaşalar yada Müslüman mücahitler gelince ormana saklanan köylü. Üç gün sonra öldürüldü, zira açlıktan ölmek üzere olan ineklerininin böğürtüsüne dayanamayıp onları doyurmak için evine dönmüştü.
MATÉI VISNIEC
Yurdumun bendeki imgesi, suratında şaşkın bir ifadeyle hançerini pantolonuna silip, kılıfına sokan sarhoş bir asker. Sonrada gırtlağını kestiği adamın cesedinin üstüne tükürür.
Yurdumun bendeki imgesi sıra sıra dizilmiş mğltecilerin arasından ayrılıp dinlenmek isteyen yaşlı bir adam. Çimenlerin arasında bir mayın gizlidir.
Yurdum, ölü oğlunun üniformasında bir düğme eksik olduğunu fark eden bir anne gibi.
Yurdum, üçyüzkırkaltı gün önce ölmüş olan yedi yaşındaki kızı için hergün bebek yapan bir baba gibi.
Yurdum; konyak, rakı, şarap, viski ve daha ne bulursa karıştırıp içen asker gibi: buna fighting coctail diyorlar. Kafaya diktiği gibi kendini siperlere atıyor.
Yurdum, yaklaşan çatışmalardan kaçmak zorunda kalıp evini terk etmeden önce eşeğini öpen nine gibi.
Yurdum, köyüne giren askerlere bakıp '' siz bizimkiler misiniz?'' diye soran yaşlı köylü gibi.
Yurdum, Müslüman mezarlığı bulunmayan Macar köyünde ölen Müslüman bir mülteci gibi. Kimse onu ne yapacağını bilemez. Müslümanların nasıl gömüldüğünü bilmezlerki...
Yurdumun imgesi en çok kullanılan küfür gibi: Anasını, avradını, dinini, imanını...
Yurdum, Vukovar da adı değiştirilen cadde gibi : YANIK TANKLAR BULVARI
Yurdum, Sarajevo nun her köşesinde gördüğümüz yazılar: PAZİ SNAJPER. Yine Sarajevo dan bir şey; Kızılhaç ın verdiği çorba işte yurdumun tadıda bu.
Yurdumun daha keskin hatlı bir imgesi de; henüz yakıp yıktıkları evin damının tüten harabelerine işeyen üç asker. Yada bir kapının üstüne kırmızı boyayla ''BURASI SIRBİSTAN'' yazan başka bir asker. İki hafta sonra bu yazının üzerine yeni bir yazı gelecektir '' BURASI HIRVATİSTAN''.
İşte benim yurdum; şaka yapmayı seven onsekiz yaşındaki bir askerin boynuna yaptırdığı, hazır çorba paketlerini anımsatan bir dövme: BURADAN KESİNİZ. Yada Sarajevo daki bir ağacın üstünedeki yazı'' HELLO! I M STİLL A LİVE''Yada Mostar bir yandan Sırplar diğer taraftan Hırvatlar tarafından kuşatılmışken Yalan Rüzgarı nı kaçırmamaya çalışan Mostarlılar...İşte benim yurdum...
Böyle işte benim yurdum. Keskin nişancı olmaya hevesli Karlova lı gence günde üç kurşundan fazla verilmez.Yada köyüne Çetnikler, Ustaşalar yada Müslüman mücahitler gelince ormana saklanan köylü. Üç gün sonra öldürüldü, zira açlıktan ölmek üzere olan ineklerininin böğürtüsüne dayanamayıp onları doyurmak için evine dönmüştü.
MATÉI VISNIEC
Yorumlar