ÖZLEDİĞİMİZ DERBİ

Biraz geç oldu ama yazmak  şimdiye nasipmiş

Aslında öncesinide yazmak lazım gelirdi lakin olmadı.Yıllardır böyle güzel bir futbol atmosferi için beklemekteydik.Biz’de Gö?tepe’de. Ne de olsa biz onlarsız,onlar bizsiz olamıyor...

  

Hiç bir galibiyet Gö?tepe galibiyetinden daha kıymetli olamaz.Ha şimdi bazı arkadaşlar ''ulan birbirinizle didişmekten sürünüyosunuz Bank Asya’da v.s'' diyebilir.Ne mutlu bize ki bizim açımızdan sürünme falan yok.Mücadelemize onurlu bir şekilde  devam ediyoruz.Gönlümüz elbetteki Süper Ligte.Ama bu amaç için ne olmadık insanlara  100 yıllık tarihimizi satarız ne de ışıklı panolar için kırmızı çizgilerimizden vazgeçeriz.Bu kadar girişten sonra gelelim 29.01.2012’ye.Taraf biri olarak maçı,tribünü ne kadar objektif anlatırım bilemiyorum J

Benim için maç 10-15 gün öncesinden başlamıştı.İş yerinden haftalık izinleri ayarlama,kardeşim Hacı ile görüşüp maç biletini ayarlama ilk önceliklerdi.Bunlar tamamlanır tamamlanmaz uçak biletinide aldıktan sonra geriye beklemek kalmıştı.Bekledikçe adrenalin hep yükseklerde seyretti.Cumartesi gecesi İzmir’e indiğimde havayı derince içime çektiğimde fark ettim ki güzeller güzeli şehrimde maçın havasına girmişti.Maçın olduğu hafta sitelerden hazırlanan pankartlara aşinalık başlamıştı.Özellikle Özgür SOYLU’nun portresinin olduğu bayrakları görünce gerçekten çok duygulandım.Yine Gö?tepe için özel hazırlanan pankartlarda yok değildi.

Gelelim maça; aldığımız ilk duyum İzmir Emniyet’indeki tüm izinlerin iptal olduğu yönündeydi,anladık ki gittiğimiz heryerde polis ile karşı karşıya kalacaktık(oysa biz Gö?tepe ile karşı karşıya gelmeyi isteriz)Maçtan önce Atatürk Stadı’nın yakınlarındaki 1.sanayide toplanıp bi’yandan içip bi’yandan maçın iyice havasına girme temennimize Çevik darbesi söz konusuydu.Bizlerde her Karşıyakalı gibi içkimizi semtimizin güzide Tekel bayilerinden alarak araçlarla oluşturduğumuz kortejlerde araba içinde güzelce içtik ve Sanayi ye geldiğimizde -en azından- nefsimiz körelmiş olarak hazır hale geldik.Stad çevresinde her adım attığımız noktada polisler içki sattırmamak için pür dikkat faaliyetteydi.Hatta Sanayide bulunan Petrol Ofisi’nin WC girişinde bile polisler vardı!

 2500 Gö?tepe taraftarı saat :15:00’de Mersinli tarafındaki kale arkasına yerleştirilmişlerdi.İzmir’in çok afedersiniz ama götkesen soğuğunda garipler 23:30’a kadar mahsur kaldılar.Hani yaktıkları koltuklar ve meşaller varya işte yakılma sebepleri tamamen ısınma amaçlıdır J İtiraf ediyorum hiç kimse 35dk.da böyle bir çıkış beklemiyodu.35 dakika demişken golün dakikasıda ilginçti 12.dk da yani saat : 19:12’de geldi golümüz(Biri Devlet Reyis’e haber eylesin bu rakamlardan çok pis bir hesap çıkarır)

Her maçımız sıkıntılarla dolu olduğundan bu kadar erken gelen gol kimseyi rahat bir maç izleyeceğiz düşüncesine gark edemedi.Ne de olsa Gö?tepe karşı kazandığımız 5-2 maç bile gitti gitti geldi.Zor olmasada kolay geçen bir maç elbette değildi.Futbol’a İstanbuldan bakan insanların bile değinemeden geçemeyeceği bir maçtı.Ama ne gariptirki İstanbul basını p.tesi günü 35 dk.meşalelere gönderme yapmayı tercih etti.E hani futbol terörüne karşıydınız ? amaç rayting mi yoksa ? Sahada olduğu gibi Tribündede son sözü biz söyledik nasıl mı ? (Satılık İstanbul basını bile anca Salı günü  durumun farkına vardı) Telefonunuza kodu okutun bakalım ne diyecek ;) +18 dir bilginize.

Çok uzun zamandır  yaşamadığım bir keyif bütün hücrelerime yayıldı çocuklar gibi sevinçli,barbarlar gibi vahşi oldum.Kapalı tribünde herkes kopmuştu,hele ki Gö?tepe taraftarları tellere saldırınca 5-2 yendiğimiz maçtaki kale arkası olaylar geldi aklıma o maçtada oradaydım ve Allah biliyorki o polisler aşılsaydı kapalının tamamı gelenlerin üzerine çökmüştü ve idda ediyorum Dünya Futbol tarihi böyle bir  olayı/facia yı asla unutamazdı.Neyse ki korkulan olmadı...Maç sonu İzmir’in tek yolu diyebileceğim Altınyol,Bayraklı’dan Alaybey’e girişte araçlarca kapatıldı meşalelerle,marşlarla Kutsal Topraklara giriş yapıldı.Balkonlardan insanlar bu sevince ortak olmak için Kaf Kaf çekiyordu.Bütün Karşıyaka bu keyfi doyasıya yaşadık.

Çarşıda herkes sevinç yumağı olmuş, futbolcularımızın gelişini bekliyordu.Yıllardır beklenen maç,beklediğimiz şekilde son bulmuştu.Bize o güzel akşamdan geriye kalan sevinç ve mutluluktu...

    
Son olarak İzmir’in Ağası Her Zaman Biziz . İtirazı olan ?