profesyonel

ne yalan söyleyeyim kod adı kongodan sonra ilaç gibi, birebir geldi bünyeye. az uyku çok iş periyodunda sırılsıklam ıslanışımı da, uykusuzluğumu da bir kenara koydurdu, çıkışta sabaha kadar çalışacak olsam da bir an bile pişmanlığı hissetmedim bünyede. 4 kişilik kadrosuna rağmen aslında iki kişilik dev bir kadrodan ibaret oyuncuları; emekli polis luca bülent emin yarar ve teodore yetkin dikinciler.

"birgün tandığınız bir adam, bütün geçmişinizi değiştirebilir mi? benim kadar şanslıysanız evet!" diye başlıyor söze tea. 40 yaşına kadar sadece 2 kitabı yayınlanmış bir yayınevi müdürüyken önünde önce 4 adet ismini bile bilmediği kitabını, ardından bütün geçmişini; babasının hediye ettiği saatten, oyuncak köpeğine ve hatta annesinin gönderdiği ve hiç okuyamadığı mektupları dahil  önünde buluveriyor. kendisini  yirmi yıla yakın süredir gizlice her nefesinde takip etmiş bir polis memuruyla iki saate yakın, komik ve kahkahalar eşliğinde başlayan görüşmeleri, giderek özlemle, hüsranla ve pişmanlıklarla örtülerek sona eriyor. "evrim hayvanı 1 milyon yılda insanlaştırabildi, komunizm ise 50 yılda tekrar hayvanlaştırdı!" eksenindeki tea ve artık sadece taksi şoförü olan, bir zamanlar komunizmin istediği şanı kendisine vermiş polis memuru yoldaş luca'nın sahnesi bir anlık dalgınlıkla içine çekerek, ama hiç sıkıntı vermeden 2 saat boyunca bana da aynı sahnenin tozunu yutturmayı başardı;

"bundan sonra her zaman sabah, akşam demeden akşam selamı verelim, gün gerçekten gündüz olana kadar!"

oyun proramı için..