Evvel zaman ıcınde.. Alis ( evet evet s ıle ) kendını harıkalar dıyarında sanıyomus sanmasına da aslında gercek hayattaymıs.. Polyanna durusu yokmus da Sagopa'nın pesımıstıymıs gercek hayatta.. Zavallı Alıs sureklı defansta dururmus hayata , ınsanlara karsı.. Cok onemsermıs ınsanları ; hep bı' kendını anlatma cabası.. Sonra bı 'gun ne olmussa olmus ; bu hassas , kırılgan Alıs ortadan catırdamıs ve kanla karısık yagmur yagmaya baslamıs ıcınden.. Hayatı o kadar kucukmuskı ; nerden geldıgını bıle anlamamıs.. Gozumdur canım bu aglayan , parmagımdır bu kanayan demıs.. Aslında ıcındekı gunessı , kablo saclı , masmavı gozlu , tertemız Sunny ısyanlardaymıs.. Demıskı ; yeter artık , bu yasına geldın hala benı gormuyosun..Sen benı gormuyosan artık dısarı cıkma vaktım geldı.. Kendını anlayana kadar yanında durcam ama bı 'tek sen gorceksın benı.. Elını tutcam hep , dısarda da omzunda durcam ; uzuldugun ansa sadece senı sevenlere gorunucem.. E ıyı madem demıs Alıs ; hıcbı
çocukluğumda ''orda bir köy var uzakta,gitmesekte görmesekte o köy bizim köyümüzdür'' şarkısının bana o köyün, o yerin neresi olduğunun anlamını barıdıran bir ülkeydi yugoslavya. dedemin partizan olmasından mı, yoksa göçtüğümüz köyün yugoslavya komünist partisinin (bu arada köyün tamamı müslümandır ve gayette dini bütün insanlardır) makedonyadaki karargahlarından biri olmasından mıdır bilmem ama gidip görmeden içimde derin özlemlere hep gark etmiştir beni yugoslavya. ne kadar uzak olsam da hep benden bir parça olduğunu sayışım bundan olsa gerek. 91den sonra yugoslav olmaktan makedon olmaya afilli geçenlerden olamadım. hala da geçememekteyim. sanırım 93 tü, sarajevo pazar yeri katliamında allahtan uzaklaşmıştım. sonra 94te srebrenicada bıraktım allahı. imanı bıraktığım topraklarda devletin ismini bırakamamakta ayrı bir ucubelik. uzun lafı kısası yugoslavya ütopyaydı. olmadı...
Yorumlar