denizci

Bekowsky
Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye.
Babası uzun bir sefere çıkmıştı. Çocuk hemencecik karşılık verdi: Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar!

Neden denizciler böyle çok ağlar ki!
Çünkü, dedi, yolculukları bitmez... Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar!

Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar?
Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!"
Hiçbir yere bakmıyormuş gibi görünen bir adam vardı. Herkes kör olduğunu düşünüyordu onun. O ise itiraz ediyordu buna: "Ben kör değilim, sadece karanlığı eksiksiz görmeye çalışıyorum."

Yorumlar

Bekowski dedi ki…
bulgar ligini kimler takip ediyor acaba?:))
20 Eylül 2010 19:09
ado dedi ki…
bu yorumu yanlış yere yaptın heralde yada yorum çok derin ben anlayamadım :)
21 Eylül 2010 12:39
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Büyükler için Masal ( + 18' den - 5 'e )

Bekowsky
Resim
Evvel zaman ıcınde.. Alis ( evet evet s ıle ) kendını harıkalar dıyarında sanıyomus sanmasına da aslında gercek hayattaymıs.. Polyanna durusu yokmus da Sagopa'nın pesımıstıymıs gercek hayatta.. Zavallı Alıs sureklı defansta dururmus hayata , ınsanlara karsı.. Cok onemsermıs ınsanları ; hep bı' kendını anlatma cabası.. Sonra bı 'gun ne olmussa olmus ; bu hassas , kırılgan Alıs ortadan catırdamıs ve kanla karısık yagmur yagmaya baslamıs ıcınden.. Hayatı o kadar kucukmuskı ; nerden geldıgını bıle anlamamıs.. Gozumdur canım bu aglayan , parmagımdır bu kanayan demıs.. Aslında ıcındekı gunessı , kablo saclı , masmavı gozlu , tertemız Sunny ısyanlardaymıs.. Demıskı ; yeter artık , bu yasına geldın hala benı gormuyosun..Sen benı gormuyosan artık dısarı cıkma vaktım geldı.. Kendını anlayana kadar yanında durcam ama bı 'tek sen gorceksın benı.. Elını tutcam hep , dısarda da omzunda durcam ; uzuldugun ansa sadece senı sevenlere gorunucem.. E ıyı madem demıs Alıs ; hıcbı...
Devamı

ben yazdım..

Bekowsky
Ahtapot saldırısına uğramış gibi sarılmış olan bedenim nefes almayı becerememekte şu sıralar.. Bende bir şarkıyı seçtim kendime en doğru zaman oldugunu düşünüp ve hakkını vererek bazen gece uyku dünyasından çıkıp bazende gündüz gerçek dünyadan sıyrılıp dinlemeye başladım..iyi ki varsınla başlayıp sitemden öteye giderken bağıra bağıra hiçbişeyin eskisi gibi olmadıgını söyleyen bir şarkı seçtim..yanlış yola gidenin ben oldugumu söylerken ondan dönmesini bekleyecek kadar saçmalayabilen ,severken pişmanlık hissetmeyen sözlerle avuttum içimdeki acıyı.. ve sertap erener..son albümüyle beni fazla şaşırtan kendimi rengarenk bir şekilde dans ederken bir anda koparılan çiçeklerin oldugu bahçemde ağlarken bulmak şaşkınlığımın albümden ötürü değil benden ötürü olduğu gerçeğini sundu sanırım.. Bu zamana kadar geçtiğim bütün duraklar beni yormuşken ilk kez heyecanla dinlenmek istediğim bir durak bulmuş durumdayım..ve bu durağa ulaşmak için başladığım yürüyüşümde işte bu...
Devamı