tatlı rüyalar'dan çıkıp oğullar ve rencide edilen ruhlara doğru yolculuk

Ben sahaf işletirken de gelip bana ne önerirsin diyen insanlardan hoşlanmazdım pek. Adama stephen king önerirdin herif hayatı boyunca sadece kişisel gelişim okumuş olurdu muhabbeti derinleştirdiğinde öğrenirdin ve yuh pezevenk ne soruyon o zaman diye içsesinle şaşkınlığını gizleyemezdim. 

Ne demişler ; “edebiyat ; ölmek üzereyken tutunduğunuz dalın ucundaki iki eriği yemek gibidir “ eriğin teki yazarın diğeri okuyanın arada var olan üçüncü kişiye ancak kopan dalı aşağıdan yakalamak düşer. İşte bu yüzden edebiyatının varlığının ve değişken yorumunun sadece yazar-okuyucu arasında olduğunu inandığım birisi olarak şu anda bahsedeceğim ve övdüğüm kitapları sadece ama sadece kişisel bir beğenidir ve beğendiğimi kişisel blogumda paylaşmaktır. 

Bahsettiğim adam alper canıgüz. Memleketimde garip konu başlıklarından değişik mizah anlayışı ile ortaya çıkarmış olduğu 2 güzide eseri okuyan bir adam  olarak söylüyorum bunu. Adam freudyan bir psikanalizi 5 yaşında bir çocuğun (bu adını söyleyemediğim psikanaliz için zaten 5 yaşında çocuk gerekli) gözünden sayfalarca anlatıp , zeka dolu esprilerden , ince göndermelere ve böyle yağ gibi akan romanlara imza atmış kişidir. 25 yaşında, iyi eğitimli, iki yabancı dil bilen sağlıklı genç, geri kalanını temin edebilmek amacıyla hayatının bir bölümünü satıyor gibi ilginç bir sloganla kitabın anlatımını yaparken kurduğu hikayenin seni nereye kadar götürüp nerede seni yalnız bıraktığını hissedemiyorsun bile. Bir başka kitabı insanın en güzel çağı 5 yaş deyip bir çocuğu masal kahramanı yapıp aile reisliğine uzanan hikayesini size öyle bir yediriyor ki aaa  devam etse diyorsunuz işte. Kısacası ben bu adamı çok sevdim geç okusamda arkadaş. Alper canıgüz ; afili filintasın , güzel yazansın. Okumaya devam ettiğim ve diğer yazdıklarını tez zamanda okuyacağım adamsın.


meoezcan, 05.01.2012